Συναγωνίστριες, συναγωνιστές,
Στην κλιμάκωση της επίθεσης στα συμφέροντα της εργατικής τάξης απαντάμε με κλιμάκωση της δικής μας αντεπίθεσης κατά του εργασιακού και ασφαλιστικού μεσαίωνα κατά του Μνημονίου.
Δηλώνουμε αποφασισμένοι να βάλουμε εμπόδια στο σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας στο σφαγιασμό της ίδιας μας της ζωής.
Τι και αν εξαφάνισαν όλες τις προηγούμενες μέρες από τις εφημερίδες και τα κανάλια της αστικής τάξης την πανελλαδική απεργία που κήρυξαν 8 Ομοσπονδίες, 13 Εργατικά Κέντρα ,και δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία.
Τι και αν προσπαθούν με κάθε εφεδρεία που έχουν πολιτική, συνδικαλιστική δημοσιογραφική να σπείρουν το φόβο να αποσπάσουν τη συναίνεση των εργαζομένων
ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ
Σίγουροι για το δίκιο μας, αποφασισμένοι να πάρουμε θέση σε αυτήν τη αναμέτρηση και να βγούμε νικητές.
Στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος της εργατικής τάξης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την ΕΕ και το ΔΝΤ,στο μονόδρομο της άρχουσας τάξης να σαρώσει εργασιακά δικαιώματα, να ανατρέψει όλες τις κατακτήσεις των εργαζομένων προκειμένου να διασφαλίσει την κερδοφορία της και την εξουσία της βαδίζουμε το δικό μας μονόδρομο.
Ή αυτοί ή εμείς ή ο λαός ή τα μονοπώλια ή τα κέρδη και η χλιδή των λίγων ή η σωτηρία του λαού. Δεν υπάρχει μέση οδός , ούτε επιστροφή. Η οι αλυσίδες της σκλαβιάς ή αγώνας για την αξιοπρέπεια και την επιβίωση
Αποφασιστικά επιλέγουμε τη γραμμή της ρήξης με την πολιτική ΕΕ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, επιλέγουμε το δρόμο του αγώνα για την αξιοπρέπεια και την επιβίωση.
Δεν αντιστεκόμαστε απλά στην επίθεση αμφισβητούμε ό,τι μας πλασάρουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου, η Πέμπτη φάλαγγα στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος παρά μόνο αυτό που έχουμε απέναντι στη ζωή μας στα παιδιά μας και στην τάξη μας. Κανένας δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας παραπλανήσει .
Σε πείσμα εκείνων των δυνάμεων που επιμένουν να συσκοτίζουν τη στόχευση των σκληρών μέτρων για να αποσπάσουν τη συναίνεση των εργαζομένων αποκαλύπτεται καθημερινά ότι τα μέτρα αποτελούν στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας και των αναγκών της.
Η πείρα της ζωής αδιάψευστος μάρτυρας για το χαρακτήρα αυτής της επίθεσης τη σκληρότητα και το βάθος της.
Το πρόβλημα βρίσκεται στην πολιτική που δημιουργεί τα χρέη και υποθηκεύει το μέλλον των εργαζομένων στους καπιταλιστές
Στην πολιτική που αρπάζει τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι προκειμένου να χρηματοδοτηθεί, να ενισχυθεί και να ισχυροποιηθεί το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι ένας ολόκληρος λαός παράγει πλούτο που όμως γεμίζει τις τσέπες μιας χούφτας βιομηχάνων εφοπλιστών τραπεζιτών που έχουν στην ιδιοκτησία τους τα μέσα παραγωγής. Η συνέχεια των μέτρων
Με τα μέτρα σε Εργασιακό και ασφαλιστικό μειώνονται για πρώτη φορά απόλυτα μισθοί και συντάξεις γενικεύεται η παιδική εργασία καθιερώνεται δουλειά ως το θάνατο απελευθερώνονται οι απολύσεις καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Η Υγεία η παιδεία η πρόνοια μετατρέπεται σε εμπόρευμα με ανάδοχο τον Καλλικράτη.
Βασικός σταθερός στόχος η εξασφάλιση για το κεφάλαιο φτηνής εργατικής δύναμης. Αυτό θα τους βοηθήσει στην αντιμετώπιση της κρίσης θα τους εξασφαλίσει καλύτερους όρους και συνθήκες για την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Το πρόβλημα βρίσκεται στο βάρβαρο και σάπιο καπιταλιστικό σύστημά τους στα αδιέξοδα και στις αντιφάσεις του.
Συναγωνιστές..
Τώρα οι υπηρέτες του άλλαξαν στολή. Φόρεσαν το κουστούμι του πονεμένου συμπαραστάτη των εργαζομένων. Με κάθε μέσο προσπαθούν να κυριαρχήσει η απογοήτευση, να καθυστερήσει η λαϊκή αντίδραση να καταλαγιάσει η οργή.
Κυβερνητικά στελέχη κόπτονται για το αν τα μέτρα είναι συνταγματικά η όχι με ΠΔ ή με απόφαση της βουλής. Κανέναν πόνο δεν είχαν όταν ψήφιζαν το μνημόνιο, καμία αναστολή όταν υπηρετούν το αντιλαϊκό πρόγραμμα του κόμματος τους, όταν υποκλίνονται στην πολιτική της ανταγωνιστικότητας που μεταφράστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια σε μεγάλη συγκέντρωση του κεφαλαίου σε τεράστια συσσώρευση πλούτου μέσααπό την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Προκαλούν οι εργοδότες με το θράσος τους να λένε ότι δε χαίρονται για τα μέτρα. Αυτοί που καταστρατηγούν ωράρια, απολύουν εργαζόμενους, εκβιάζουν εργαζόμενους κλείνοντας επιχειρήσεις απολαμβάνουν πακτωλό ενισχύσεων και φοροαπαλλαγών
Προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας διάφοροι μεγαλοδημοσιογράφοι που παριστάνουν τους έκπληκτους και τους λυπημένους. αυτοί που δε χάνουν ευκαιρία να βομβαρδίζουν το μυαλό και τη συνείδηση των εργαζομένων για τη χρεοκοπία της χώρας και την ανάγκη των μέτρων, αυτοί που υπηρετούν το διαίρει και βασίλευε, που δε χάνουν ευκαιρία να εξηγούν πόσο ενάντια στην ανταγωνιστικότητα είναι τα προνόμια των εργαζομένων
Καμία αυταπάτη από τους εργαζόμενους κανένα τέχνασμα κανένας ελιγμός της κυβέρνησης και των συμμάχων της δεν πρέπει να μας ξεγελάσει Η βαρβαρότητα δεν συγκαλύπτεται ανατρέπεται.
Κανένας εχθρός ντυμένος φίλος δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας ξεγελάσει. Και τέτοιοι είναι οι ηγέτες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Πάνω από 20 χρόνια δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να στηρίζουν τα προγράμματα της σύγκλισης με τη ΕΕ, όχι μόνο δεν έκανε τίποτα για να προετοιμάσει και να οργανώσει την ετ αλλά συνειδητά καλλιέργησε την ταξική συνεργασία την αυταπάτη ότι κεφάλαιο και εργαζόμενοι μπορούν να τα βρούν.
Οι σημερινές αγωνιστικές κορώνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και των κολαούζων της δεν μπορούν με τίποτα να ξεπλύνουν τις μπομπές τους.
Η φραστική καταδίκη των μέτρων δεν μπορεί να κρύψει την αγωνία της για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας .Κραυγάζει για την αντισυνταγματικότητα των ρυθμίσεων προσφεύγει στα δικαστήρια .
Την ίδια στιγμή κήρυξε απεργία όχι στις 23 μαζί με ομοσπονδίες ΕΚ και σωματεία αλλά στις 29 υπονομεύοντας την ενότητα ξεδιπλώνοντας μια προσπάθεια εγκλωβισμού των εργαζομένων.
Πιστοί στο ρόλο τους και στην αποστολή τους είναι μέρος του προβλήματος πλασιέ της αντεργατικής πολιτικής μακρύ χέρι των συμφερόντων της εργοδοσίας
Η οργή και η αγανάκτηση βράζει παντού αλλά αυτό δεν αρκεί.
Η οργή και ο θυμός πρέπει να μετουσιωθεί σε οργανωμένο αγώνα, να αντιστοιχηθεί με το μέγεθος της επίθεσης , να ξεμπλέξουμε με τις αυταπάτες ότι είναι δυνατόν να συνυπάρξουν τα συμφέροντα της ετ με τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των πολιτικών τους εκπροσώπων.
Οι συνθήκες στις οποίες διεξάγεται ο σημερινός αγώνας φέρνουν νέες αυξημένες απαιτήσεις. Θα αυξηθούν οι δυσκολίες, θα δυναμώσει η επίθεση με κάθε τρόπο απέναντι στο κίνημα και στους αγώνες. (ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ) Οι δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού εντείνουν την υπονομευτική τους δράση
Οι εργάτες και οι εργάτριες έχουν απάντηση. Με το ΠΑΜΕ στην αντεπίθεση
Αποκρούουμε την αγριότητα του κεφαλαίου που θωρακίζεται με νέες εξουσίες, μνημόνια και Προεδρικά διατάγματα.
Απαιτείται ενότητα δυνάμεων, μέτωπο ισχυρό κατά επιχείρηση κατά κλάδο σύγκρουση με συντεχνιακές αντιλήψεις και με ρεφορμιστικές απόψεις ότι μπορεί κάποιος κλάδος να εξαιρεθεί ή να σωθεί από την επίθεση.
Απαιτείται σκληρός συνεχής επίμονος αγώνας. Αγώνας πολύμορφος και διαρκείας που απορρέει από το χαρακτήρα της επίθεσης.
Η εργατική τάξη σε συμμαχία με τους μικρούς εμπόρους και βιοτέχνες τη φτωχή και μεσαία αγροτιά πρέπει να χαράξει το δρόμο για μια κοινωνία όπου θα διαφεντεύει την οικονομία και τον παραγόμενο πλούτο.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτοί που παίρνουν τα μέτρα είναι αυτοί που δημιούργησαν τα χρέη, πως το χρέος είναι τα τεράστια κέρδη η ληστεία του ιδρώτα της εργατιάς.
Να εγκαταλείψουν οι εργάτες μαζικά το ΠΑΣΟΚ τη ΝΔ το ΛΑΟΣ καμιά εμπιστοσύνη στο συν
Να γυρίσουν την πλάτη στις πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ
Υπάρχει ελπίδα υπάρχει προοπτική αρκεί οι εργαζόμενοι να πιστέψουν στη δύναμή τους .
Η αποτελεσματικότητα της πάλης για να μπουν εμπόδια στα μέτρα θα δυναμώνει με τη μαζική μαχητική οργάνωση και συμμετοχή των εργαζομένων στα ταξικά συνδικάτα , με τη σύνδεση της πάλης με τον αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και της εξουσίας που την ασκεί.
Τίποτα δεν έχει κριθεί τίποτα δεν έχει τελειώσει . Ο δρόμος μας περιμένει . Εκεί κρινόνταν πάντα το δίκιο εκεί θα κριθεί και σήμερα.
Στην κλιμάκωση της επίθεσης στα συμφέροντα της εργατικής τάξης απαντάμε με κλιμάκωση της δικής μας αντεπίθεσης κατά του εργασιακού και ασφαλιστικού μεσαίωνα κατά του Μνημονίου.
Δηλώνουμε αποφασισμένοι να βάλουμε εμπόδια στο σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας στο σφαγιασμό της ίδιας μας της ζωής.
Τι και αν εξαφάνισαν όλες τις προηγούμενες μέρες από τις εφημερίδες και τα κανάλια της αστικής τάξης την πανελλαδική απεργία που κήρυξαν 8 Ομοσπονδίες, 13 Εργατικά Κέντρα ,και δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία.
Τι και αν προσπαθούν με κάθε εφεδρεία που έχουν πολιτική, συνδικαλιστική δημοσιογραφική να σπείρουν το φόβο να αποσπάσουν τη συναίνεση των εργαζομένων
ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ
Σίγουροι για το δίκιο μας, αποφασισμένοι να πάρουμε θέση σε αυτήν τη αναμέτρηση και να βγούμε νικητές.
Στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος της εργατικής τάξης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την ΕΕ και το ΔΝΤ,στο μονόδρομο της άρχουσας τάξης να σαρώσει εργασιακά δικαιώματα, να ανατρέψει όλες τις κατακτήσεις των εργαζομένων προκειμένου να διασφαλίσει την κερδοφορία της και την εξουσία της βαδίζουμε το δικό μας μονόδρομο.
Ή αυτοί ή εμείς ή ο λαός ή τα μονοπώλια ή τα κέρδη και η χλιδή των λίγων ή η σωτηρία του λαού. Δεν υπάρχει μέση οδός , ούτε επιστροφή. Η οι αλυσίδες της σκλαβιάς ή αγώνας για την αξιοπρέπεια και την επιβίωση
Αποφασιστικά επιλέγουμε τη γραμμή της ρήξης με την πολιτική ΕΕ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, επιλέγουμε το δρόμο του αγώνα για την αξιοπρέπεια και την επιβίωση.
Δεν αντιστεκόμαστε απλά στην επίθεση αμφισβητούμε ό,τι μας πλασάρουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου, η Πέμπτη φάλαγγα στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος παρά μόνο αυτό που έχουμε απέναντι στη ζωή μας στα παιδιά μας και στην τάξη μας. Κανένας δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας παραπλανήσει .
Σε πείσμα εκείνων των δυνάμεων που επιμένουν να συσκοτίζουν τη στόχευση των σκληρών μέτρων για να αποσπάσουν τη συναίνεση των εργαζομένων αποκαλύπτεται καθημερινά ότι τα μέτρα αποτελούν στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας και των αναγκών της.
Η πείρα της ζωής αδιάψευστος μάρτυρας για το χαρακτήρα αυτής της επίθεσης τη σκληρότητα και το βάθος της.
Το πρόβλημα βρίσκεται στην πολιτική που δημιουργεί τα χρέη και υποθηκεύει το μέλλον των εργαζομένων στους καπιταλιστές
Στην πολιτική που αρπάζει τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι προκειμένου να χρηματοδοτηθεί, να ενισχυθεί και να ισχυροποιηθεί το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι ένας ολόκληρος λαός παράγει πλούτο που όμως γεμίζει τις τσέπες μιας χούφτας βιομηχάνων εφοπλιστών τραπεζιτών που έχουν στην ιδιοκτησία τους τα μέσα παραγωγής. Η συνέχεια των μέτρων
Με τα μέτρα σε Εργασιακό και ασφαλιστικό μειώνονται για πρώτη φορά απόλυτα μισθοί και συντάξεις γενικεύεται η παιδική εργασία καθιερώνεται δουλειά ως το θάνατο απελευθερώνονται οι απολύσεις καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Η Υγεία η παιδεία η πρόνοια μετατρέπεται σε εμπόρευμα με ανάδοχο τον Καλλικράτη.
Βασικός σταθερός στόχος η εξασφάλιση για το κεφάλαιο φτηνής εργατικής δύναμης. Αυτό θα τους βοηθήσει στην αντιμετώπιση της κρίσης θα τους εξασφαλίσει καλύτερους όρους και συνθήκες για την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Το πρόβλημα βρίσκεται στο βάρβαρο και σάπιο καπιταλιστικό σύστημά τους στα αδιέξοδα και στις αντιφάσεις του.
Συναγωνιστές..
Τώρα οι υπηρέτες του άλλαξαν στολή. Φόρεσαν το κουστούμι του πονεμένου συμπαραστάτη των εργαζομένων. Με κάθε μέσο προσπαθούν να κυριαρχήσει η απογοήτευση, να καθυστερήσει η λαϊκή αντίδραση να καταλαγιάσει η οργή.
Κυβερνητικά στελέχη κόπτονται για το αν τα μέτρα είναι συνταγματικά η όχι με ΠΔ ή με απόφαση της βουλής. Κανέναν πόνο δεν είχαν όταν ψήφιζαν το μνημόνιο, καμία αναστολή όταν υπηρετούν το αντιλαϊκό πρόγραμμα του κόμματος τους, όταν υποκλίνονται στην πολιτική της ανταγωνιστικότητας που μεταφράστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια σε μεγάλη συγκέντρωση του κεφαλαίου σε τεράστια συσσώρευση πλούτου μέσααπό την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Προκαλούν οι εργοδότες με το θράσος τους να λένε ότι δε χαίρονται για τα μέτρα. Αυτοί που καταστρατηγούν ωράρια, απολύουν εργαζόμενους, εκβιάζουν εργαζόμενους κλείνοντας επιχειρήσεις απολαμβάνουν πακτωλό ενισχύσεων και φοροαπαλλαγών
Προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας διάφοροι μεγαλοδημοσιογράφοι που παριστάνουν τους έκπληκτους και τους λυπημένους. αυτοί που δε χάνουν ευκαιρία να βομβαρδίζουν το μυαλό και τη συνείδηση των εργαζομένων για τη χρεοκοπία της χώρας και την ανάγκη των μέτρων, αυτοί που υπηρετούν το διαίρει και βασίλευε, που δε χάνουν ευκαιρία να εξηγούν πόσο ενάντια στην ανταγωνιστικότητα είναι τα προνόμια των εργαζομένων
Καμία αυταπάτη από τους εργαζόμενους κανένα τέχνασμα κανένας ελιγμός της κυβέρνησης και των συμμάχων της δεν πρέπει να μας ξεγελάσει Η βαρβαρότητα δεν συγκαλύπτεται ανατρέπεται.
Κανένας εχθρός ντυμένος φίλος δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας ξεγελάσει. Και τέτοιοι είναι οι ηγέτες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Πάνω από 20 χρόνια δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να στηρίζουν τα προγράμματα της σύγκλισης με τη ΕΕ, όχι μόνο δεν έκανε τίποτα για να προετοιμάσει και να οργανώσει την ετ αλλά συνειδητά καλλιέργησε την ταξική συνεργασία την αυταπάτη ότι κεφάλαιο και εργαζόμενοι μπορούν να τα βρούν.
Οι σημερινές αγωνιστικές κορώνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και των κολαούζων της δεν μπορούν με τίποτα να ξεπλύνουν τις μπομπές τους.
Η φραστική καταδίκη των μέτρων δεν μπορεί να κρύψει την αγωνία της για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας .Κραυγάζει για την αντισυνταγματικότητα των ρυθμίσεων προσφεύγει στα δικαστήρια .
Την ίδια στιγμή κήρυξε απεργία όχι στις 23 μαζί με ομοσπονδίες ΕΚ και σωματεία αλλά στις 29 υπονομεύοντας την ενότητα ξεδιπλώνοντας μια προσπάθεια εγκλωβισμού των εργαζομένων.
Πιστοί στο ρόλο τους και στην αποστολή τους είναι μέρος του προβλήματος πλασιέ της αντεργατικής πολιτικής μακρύ χέρι των συμφερόντων της εργοδοσίας
Η οργή και η αγανάκτηση βράζει παντού αλλά αυτό δεν αρκεί.
Η οργή και ο θυμός πρέπει να μετουσιωθεί σε οργανωμένο αγώνα, να αντιστοιχηθεί με το μέγεθος της επίθεσης , να ξεμπλέξουμε με τις αυταπάτες ότι είναι δυνατόν να συνυπάρξουν τα συμφέροντα της ετ με τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των πολιτικών τους εκπροσώπων.
Οι συνθήκες στις οποίες διεξάγεται ο σημερινός αγώνας φέρνουν νέες αυξημένες απαιτήσεις. Θα αυξηθούν οι δυσκολίες, θα δυναμώσει η επίθεση με κάθε τρόπο απέναντι στο κίνημα και στους αγώνες. (ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ) Οι δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού εντείνουν την υπονομευτική τους δράση
Οι εργάτες και οι εργάτριες έχουν απάντηση. Με το ΠΑΜΕ στην αντεπίθεση
Αποκρούουμε την αγριότητα του κεφαλαίου που θωρακίζεται με νέες εξουσίες, μνημόνια και Προεδρικά διατάγματα.
Απαιτείται ενότητα δυνάμεων, μέτωπο ισχυρό κατά επιχείρηση κατά κλάδο σύγκρουση με συντεχνιακές αντιλήψεις και με ρεφορμιστικές απόψεις ότι μπορεί κάποιος κλάδος να εξαιρεθεί ή να σωθεί από την επίθεση.
Απαιτείται σκληρός συνεχής επίμονος αγώνας. Αγώνας πολύμορφος και διαρκείας που απορρέει από το χαρακτήρα της επίθεσης.
Η εργατική τάξη σε συμμαχία με τους μικρούς εμπόρους και βιοτέχνες τη φτωχή και μεσαία αγροτιά πρέπει να χαράξει το δρόμο για μια κοινωνία όπου θα διαφεντεύει την οικονομία και τον παραγόμενο πλούτο.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτοί που παίρνουν τα μέτρα είναι αυτοί που δημιούργησαν τα χρέη, πως το χρέος είναι τα τεράστια κέρδη η ληστεία του ιδρώτα της εργατιάς.
Να εγκαταλείψουν οι εργάτες μαζικά το ΠΑΣΟΚ τη ΝΔ το ΛΑΟΣ καμιά εμπιστοσύνη στο συν
Να γυρίσουν την πλάτη στις πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ
Υπάρχει ελπίδα υπάρχει προοπτική αρκεί οι εργαζόμενοι να πιστέψουν στη δύναμή τους .
Η αποτελεσματικότητα της πάλης για να μπουν εμπόδια στα μέτρα θα δυναμώνει με τη μαζική μαχητική οργάνωση και συμμετοχή των εργαζομένων στα ταξικά συνδικάτα , με τη σύνδεση της πάλης με τον αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και της εξουσίας που την ασκεί.
Τίποτα δεν έχει κριθεί τίποτα δεν έχει τελειώσει . Ο δρόμος μας περιμένει . Εκεί κρινόνταν πάντα το δίκιο εκεί θα κριθεί και σήμερα.