Πολυμέτωπη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, με την πιο επίσημη βούλα της ΕΕ

Στην έκτακτη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έγινε στις 6 Μάη στην Πράγα, διαπιστώθηκε ότι θα υπάρξει αύξηση της ανεργίας, που δεν μπορεί να αποτραπεί εξαιτίας της κρίσης. Έτσι, οι πολιτικοί εκπρόσωποι των κρατών –μελών κατέληξαν «σε δέκα ενέργειες για την καταπολέμηση της ανεργίας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας», όπως ακριβώς ζητάει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Οι αποφάσεις αυτές είναι μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στα εργασιακά και άλλα δικαιώματα, προκειμένου να σώσουν την υπερκερδοφορία τους οι μεγαλοεργοδότες από την κρίση. Πίσω από κάθε φράση, στολισμένη περίτεχνα με όρους που εξωραΐζουν την πραγματικότητα, κρύβεται μια σκληρή αλήθεια για μας τους εργαζόμενους.

Αυτοί λένε, εμείς ερμηνεύουμε:

• «Η διατήρηση όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων σε θέσεις εργασίας, με την προσωρινή προσαρμογή των ωρών εργασίας και σε συνδυασμό με επανεκπαίδευση και χρηματοδοτική υποστήριξη από το δημόσιο (συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου)». Δηλαδή, μείωση των ωρών εργασίας για περισσότερη απλήρωτη δουλειά, χρησιμοποιώντας τον μπαμπούλα της κρίσης.
• «Η ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας και της δημιουργίας θέσεων εργασίας, παραδείγματος χάριν, με τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας και με ευελιξία και ασφάλεια». Δηλαδή, νέος γύρος επίθεσης στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα κάθε χώρας, με παράλληλο χτύπημα στη σταθερή δουλειά με δικαιώματα, όπως επιτάσσει η «ευελφάλεια».
• «Η χρησιμοποίηση της κινητικότητας της εργασίας, ώστε να συνδυάζεται η προσφορά εργασίας με τη ζήτηση εργασίας για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα». Δηλαδή, ένταση της εργασιακής περιπλάνησης και κατάργηση της σταθερής εργασίας για τους εργαζόμενους.

Αυτές είναι μερικές μόνο από τις αποφάσεις που πάρθηκαν στην Ε.Ε. για να βρουν διέξοδο στη δική τους κρίση. Αυτές είναι οι πολιτικές τους, που συναποφασίζουν, στηρίζουν και υλοποιούν στη χώρα μας ΝΔ – ΠΑΣΟΚ- ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Και κάθε τόσο ανακοινώνουν, σπέρνοντας τον τρόμο και την ανασφάλεια στους εργαζόμενους, πόσα εκατομμύρια άνθρωποι θα χάσουν τη δουλειά τους στο επόμενο διάστημα. Έτσι προσπαθούν να καθυποτάξουν οποιαδήποτε αντίδραση, να αδρανοποιήσουν τους εργαζόμενους με το φόβο της ανεργίας. Αρκεί όμως να συνειδητοποιήσουμε ότι η κρίση τους δεν είναι δική μας ευθύνη και δεν θα την πληρώσουμε εμείς. Εμείς παράγουμε τον πλούτο και αυτόν τον πλούτο διεκδικούμε.

Γραφόμαστε στο σωματείο μας, ενημερωνόμαστε για τα δικαιώματά μας, οργανώνουμε τη δράση μας και υψώνουμε τη φωνή μας. Ο καθένας μόνος του δεν μπορεί να κάνει τίποτα, όλοι μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε. Επιμένουμε, ταξικά και μαχητικά, να τους ανατρέψουμε τα σχέδια. Δεν συμβιβαζόμαστε, αντιστεκόμαστε, παλεύουμε. Γιατί δεν φτάνει να έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, πρέπει και να το διεκδικούμε.