Εργαζόμενες, εργαζόμενοι,
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Κυβέρνηση αποφάσισαν. Δεν μένει τίποτα όρθιο. Ισοπεδώνουν και τις τελευταίες εργατικές κατακτήσεις για να διασφαλίσουν τα κέρδη των μεγαλοτραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών.
• Καταργούνται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
• Καταργείται το Δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα, το Επίδομα Αδείας στον Δημόσιο Τομέα, αλλά έρχεται και η σειρά του ιδιωτικού
• Απελευθερώνονται οι απολύσεις
• Η σύνταξη συνδέεται με το προσδόκιμο όριο ζωής και θα υπολογίζεται στο σύνολο του εργάσιμου βίου
Με άλλα λόγια αλλάζουν οι όροι της ζωής μας. Μας ζητάνε δηλαδή να βάλουμε ενέχυρο τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας, για να κερδίζουν αυτοί περισσότερα. Και δεν σταματάνε εδώ. Τα μέτρα δεν είναι για τρία χρόνια. Σε λίγους μήνες θα τα αλλάξουν και θα τα ξαναλλάξουν. Και για να μην αντιδράσουμε, προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν, επιστρατεύοντας όλα τα μέσα: πολιτικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) και ΜΜΕ. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι αγώνες, οι απεργίες, η ανυπακοή στις τρομοκρατικές αποφάσεις των δικαστηρίων κάνουν χειρότερα τα πράγματα για τους εργαζόμενους.
Ψέματα!!!! Θέλουν να μας αλυσοδέσουν για να μας συντρίψουν. Θέλουν φτηνή εργατική δύναμη.
Πρέπει να αντισταθούμε. Μόνο αν σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι, αν αντιδράσουμε τώρα, αν αγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας, μπορούμε να ελπίζουμε σε μια καλύτερη ζωή. Αλλά δεν μπορούμε να δείξουμε καμιά εμπιστοσύνη στη ΓΣΕΕ και την ΟΤΟΕ , που ξεπουλήσανε όλα αυτά τα χρόνια τους αγώνες των εργαζομένων και χύνουν σήμερα κροκοδείλια δάκρυα. Ήρθε η ώρα της ευθύνης. Ο καθένας από τη θέση του και όλοι μαζί, μέσα από ένα πλειοψηφικό ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα (ΠΑΜΕ), μπορούμε να τους σαρώσουμε.
Θέλουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης, αυτόν που θα ικανοποιεί τις δικές μας ανάγκες. Μια λαϊκή εξουσία, που θα κοινωνικοποιεί τα κέρδη προς όφελος της κοινωνίας. Που θα τα μετατρέπει σε υψηλής ποιότητας δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία, σε μισθούς και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας. Και αυτό θα απαιτούμε μέχρι να το πετύχουμε.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Κυβέρνηση αποφάσισαν. Δεν μένει τίποτα όρθιο. Ισοπεδώνουν και τις τελευταίες εργατικές κατακτήσεις για να διασφαλίσουν τα κέρδη των μεγαλοτραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών.
• Καταργούνται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
• Καταργείται το Δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα, το Επίδομα Αδείας στον Δημόσιο Τομέα, αλλά έρχεται και η σειρά του ιδιωτικού
• Απελευθερώνονται οι απολύσεις
• Η σύνταξη συνδέεται με το προσδόκιμο όριο ζωής και θα υπολογίζεται στο σύνολο του εργάσιμου βίου
Με άλλα λόγια αλλάζουν οι όροι της ζωής μας. Μας ζητάνε δηλαδή να βάλουμε ενέχυρο τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας, για να κερδίζουν αυτοί περισσότερα. Και δεν σταματάνε εδώ. Τα μέτρα δεν είναι για τρία χρόνια. Σε λίγους μήνες θα τα αλλάξουν και θα τα ξαναλλάξουν. Και για να μην αντιδράσουμε, προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν, επιστρατεύοντας όλα τα μέσα: πολιτικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) και ΜΜΕ. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι αγώνες, οι απεργίες, η ανυπακοή στις τρομοκρατικές αποφάσεις των δικαστηρίων κάνουν χειρότερα τα πράγματα για τους εργαζόμενους.
Ψέματα!!!! Θέλουν να μας αλυσοδέσουν για να μας συντρίψουν. Θέλουν φτηνή εργατική δύναμη.
Πρέπει να αντισταθούμε. Μόνο αν σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι, αν αντιδράσουμε τώρα, αν αγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας, μπορούμε να ελπίζουμε σε μια καλύτερη ζωή. Αλλά δεν μπορούμε να δείξουμε καμιά εμπιστοσύνη στη ΓΣΕΕ και την ΟΤΟΕ , που ξεπουλήσανε όλα αυτά τα χρόνια τους αγώνες των εργαζομένων και χύνουν σήμερα κροκοδείλια δάκρυα. Ήρθε η ώρα της ευθύνης. Ο καθένας από τη θέση του και όλοι μαζί, μέσα από ένα πλειοψηφικό ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα (ΠΑΜΕ), μπορούμε να τους σαρώσουμε.
Θέλουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης, αυτόν που θα ικανοποιεί τις δικές μας ανάγκες. Μια λαϊκή εξουσία, που θα κοινωνικοποιεί τα κέρδη προς όφελος της κοινωνίας. Που θα τα μετατρέπει σε υψηλής ποιότητας δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία, σε μισθούς και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας. Και αυτό θα απαιτούμε μέχρι να το πετύχουμε.